Γράφει ο Clive Cookson
Όταν ο πλανήτης απέκτησε 7 δισεκατομμύρια κατοίκους τον Οκτώβριο του
2011, σύμφωνα με επίσημες εκτιμήσεις των Ηνωμένων Εθνών, τότε το θέμα
του πληθυσμού της γης έγινε πιο ενεργά πολιτικό ζήτημα από ό, τι ήταν
πριν τουλάχιστον μια γενιά.Από εκείνο το σημείο ορόσημο, οι υποστηρικτές του ελέγχου του πληθυσμού έχουν καταφέρει να διατηρήσουν το θέμα ζωντανό, με τη βοήθεια μιας σειράς εκθέσεων παρακολούθησης κατά τη διάρκεια του 2012.
Μια από τις πλέον σημαντικές εκθέσεις ήταν η People and the Planet από την Royal Society, της εθνική ακαδημία επιστήμης του Ηνωμένου Βασιλείου.
Η έκθεση αυτή, το αποτέλεσμα της οποίας προήλθε από 21-μηνών μελέτη από μια διεθνή ομάδα εργασίας, ζήτησε την ανάληψη παγκόσμιας δράσης για την επιβράδυνση της αύξησης του πληθυσμού - σε συνδυασμό με μια «εξισορρόπηση» της κατανάλωσης για να μειωθούν οι ανισότητες μεταξύ των αναπτυσσόμενων και αναπτυγμένων χωρών.
Εκείνη την εποχή, ο John Sulston, πρόεδρος της ομάδας μελέτης, δήλωσε: "Ο πληθυσμός και η κατανάλωση δεν θα πρέπει πλέον να θεωρούν ως ξεχωριστά ζητήματα" Επίσης, στην ομάδα εργασίας ήταν ο Ελίγια Ζουλού, εκτελεστικός διευθυντής του Αφρικανικού Ινστιτούτου για την Αναπτυξιακή Πολιτική, που χαιρέτισε την επανεμφάνιση του ζητήματος του ελέγχου του πληθυσμού στην αναπτυξιακή ατζέντα μετά από 20 χρόνια απουσίας, όπως δήλωσε.
«Οι άνθρωποι φοβούνται να μιλήσουν γι 'αυτό», προσθέτει ο κ. Ζουλού.
Οι πολιτικοί διστάζουν να εισέλθουν στο επίμαχο θέμα της αντισύλληψης, έχοντας επίγνωση των θρησκευτικών απόψεων ότι κάθε νέα ανθρώπινη ψυχή είναι μια ευλογία που δεν θα πρέπει να εμποδίζεται με τεχνητές μεθόδους. Ταυτόχρονα, δυσάρεστες είναι οι αναμνήσεις της αργοπορημένης λήψης μέτρων για τον αναγκαστικό έλεγχο του πληθυσμού στην Κίνα, την Ινδία και αλλού.
Όμως, σύμφωνα με τον κ. Ζουλού, μόνο στην Αφρική, 200 εκατομμύρια γυναίκες χρειάζονται κάποιον οικογενειακό προγραμματισμό, αλλά δεν είναι δυνατή η πρόσβαση στον έλεγχο των γεννήσεων εκεί. Η έκθεση της Royal Society εκτιμά ότι η λήψη προσβάσιμου οικογενειακού προγραμματισμού σε όλο τον αναπτυσσόμενο κόσμο θα κοστίσει 7 δισ. δολάρια το χρόνο. Ισχυρίζεται επίσης πως αυτό το ποσό είναι «εξαιρετικά μικρό» σαν τιμή σε σχέση με τον συνολικό προϋπολογισμό βοήθειας και «σε σχέση με το κόστος της αδράνειας».
Η καθολική πρόσβαση σε εθελοντικό οικογενειακό προγραμματισμό θα πρέπει να συμπληρωθεί από μια παγκόσμια πρωτοβουλία για τη βελτίωση και την επέκταση της εκπαίδευσης των κοριτσιών, τα οποία θα αυξήσουν τη ζήτηση για τον έλεγχο των γεννήσεων. Το μέτρο της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης σε όλα τα παιδιά θα κόστιζε 34 δισ. $ το χρόνο, αναφέρει η έκθεση.
Την ίδια στιγμή, η Royal Society επέστησε την προσοχή στις ανισότητες στην κατανάλωση πόρων. Για παράδειγμα, η ενέργεια και η κατανάλωση νερού ανά κεφαλή είναι 50 φορές μεγαλύτερες στο βιομηχανοποιημένο κόσμο από ό, τι στις λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες, όπου ο πληθυσμός αυξάνεται ταχύτερα.
Η ανύψωση των φτωχότερων κατοίκων του πλανήτη από την ακραία φτώχεια θα τους οδηγήσει να καταναλώνουν περισσότερους πόρους - και απαιτούν λιγότερη κατανάλωση από πλουσιότερους ανθρώπους. Διαφορετικά, η πίεση στους πόρους και τις περιβαλλοντικές συνέπειες για τον πλανήτη θα είναι ανυπόφορη.
Για εκείνους που συμμετέχουν στην έκθεση της Royal Society, η έκβαση του Ρίο +20 Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για την Αειφόρο Ανάπτυξη πέρυσι ήταν μια απογοήτευση, χωρίς ρητές συνδέσεις στο τελικό κείμενο μεταξύ της δυναμικής του πληθυσμού και της αειφόρου ανάπτυξης.
Ο Sir John λέει: "Αυτό το γεγονός είναι παρόμοιο με τον προγραμματισμό ενός πάρτι χωρίς καμία ιδέα για το ποιος είχε προσκληθεί, αλλά σε μια αφάνταστα μεγάλη κλίμακα. Όλες οι μελλοντικές δραστηριότητες για την αειφόρο ανάπτυξη πρέπει να αντιμετωπίσουν αυτή την παράλειψη.
«Η Βρετανία πρέπει τώρα να συνεργαστεί με άλλες χώρες για να ενθαρρύνουν την αναγνώριση των αναπαραγωγικών δικαιωμάτων για όλους και να διασφαλίσει ότι οι δημογραφικές αλλαγές (γήρανση, μετανάστευση, αστικοποίηση και ανάπτυξη) είναι κεντρικής σημασίας για τις προβλέψεις των μελλοντικών αναγκών σε νερό, τρόφιμα και ενέργεια."
Η UNFPA, το Ταμείο Πληθυσμού των Ηνωμένων Εθνών, τόνισε και πάλι την ανάγκη για καλύτερη πρόσβαση σε οικογενειακό προγραμματισμό στην έκθεση της State of World Population στα τέλη του περασμένου έτους. Εφαρμόστε τον εθελοντικό οικογενειακό προγραμματισμό σε πληθυσμό 222 εκατομμυρίων γυναικών στις αναπτυσσόμενες χώρες που δεν έχουν επί του παρόντος πρόσβαση σε αυτό - με εκτιμώμενο κόστος 8.1 δισ σε ένα χρόνο - θα αποφέρει τεράστια, κοινωνικά και οικονομικά οφέλη, αναφέρει η έκθεση.
Για αρχή, το κόστος υγείας της μητέρας και του νεογέννητου θα μειωθεί κατά 11.3 δισ $ το χρόνο. Στη συνέχεια, θα υπάρξει ένα ευρύτερο οικονομικό μέρισμα. Σύμφωνα με την UNPFA, το ένα τρίτο της αύξησης στις ασιατικές οικονομίες μπορεί να αποδοθεί σε μια δημογραφική μεταβολή στην οποία ο αριθμός των ενηλίκων που παράγουν εισόδημα αυξήθηκε σε σχέση με τον αριθμό αυτών που χρειάζονταν υποστήριξη και ιατρική φροντίδα. Αυτή η μετατόπιση - μια συνέπεια του οικογενειακού προγραμματισμού - έφερε την αύξηση της παραγωγικότητας, με αποτέλεσμα την ταχύτερη οικονομική ανάπτυξη.
Ο Babatunde Osotimehin, εκτελεστικός διευθυντής του UNFPA και αναπληρωτής γενικός γραμματέας του ΟΗΕ, αναφέρεται σε πρόσφατη μελέτη στη μητρική του Νιγηρία, δείχνοντας ότι αν ο δείκτης γονιμότητας μειωθεί κατά μόνο ένα παιδί ανά γυναίκα, η οικονομία της χώρας θα αυξηθεί κατά τουλάχιστον 30 δισ. $ στα επόεμενα 20 χρόνια.
Δηλώνει: "Αυτό ρο δολάριο που επενδύεται, ανά ζευγάρι, ανά έτος, είναι η εκπλήρωση ενός ανθρώπινου δικαιώματος που γίνεται μια οικονομική δύναμη."
Παρά το γεγονός ότι οι χρηματοδοτικοί πόροι που διατίθενται για τον οικογενειακό προγραμματισμό έχουν μειωθεί ελαφρώς τα τελευταία χρόνια, και η χρήση αντισυλληπτικών έχει αυξηθεί παγκοσμίως κατά μόλις 0,1 τοις εκατό το χρόνο, η UNFPA βλέπει σημάδια προόδου. Η σύνοδος κορυφής του Λονδίνου για το ζήτημα του Οικογενειακού Προγραμματισμού το 2012 είδε τις χώρες δωρητές και τα ιδρύματα μαζί να δίνουν υπόσχεση για 2,6 δισ. $ για να εφαρμόσουν στην πράξη οικογενειακό προγραμματισμό σε 120 εκατομμύρια περισσότερες γυναίκες από το 2020.
Η επιμονή της UNFPA ότι «ο οικογενειακός προγραμματισμός δεν είναι προνόμιο αλλά δικαίωμα», επέστησε την έντονη κριτική από ομάδες όπως η Καθολική οικογένεια και το Ινστιτούτο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Ωστόσο, ο κ. Osotimehin έχει καταστήσει σαφές ότι η παγκόσμια εκστρατεία για μεγαλύτερη πρόσβαση στην αντισύλληψη δεν θα εκτροχιαστεί.
Σύμφωνα με τον κ. Osotimehin: "Η παγκόσμια ανθρώπινη κοινότητα έχει μιλήσει. Ο οικογενειακός προγραμματισμός είναι κεντρικής σημασίας για σχεδόν κάθε πτυχή της ανάπτυξης. Εκατοντάδες εκατομμύρια γυναίκες, άνδρες και νέοι υπολογίζουν σε εμάς για να υποστηρίξουν τα δικαιώματά τους. Δεν πρέπει να τους απογοητεύσουμε».
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου