H κραυγή αγωνίας μιας 15χρονης

Πριν από πολλές ημέρες εστάλη ένα ηλεκτρονικό μήνυμα. Πλην όμως ο... ηλεκτρονικός «δαίμων» το τοποθέτησε στο φάκελο «junk Ε-mail». Σε μια διαδικασία ρουτίνας λοιπόν και λίγο πριν σβηστεί το μήνυμα, το μάτι μας έπεσε στον τίτλο του: «Η ζωή μου». Κι επειδή τελευταία, έχει αρχίσει να γίνεται συνήθεια στην ελληνική κοινωνία να... «πετάμε» πολλές ζωές στα σκουπίδια, διαβάσαμε αυτό το «μήνυμα».

Το λιγότερο που θα μπορούσαμε να κάνουμε είναι να το μοιραστούμε μαζί σας.

Διαβάστε λοιπόν το μήνυμα που έστειλε μια μαθήτρια...


«Η ζωή μου

Είμαι μαθήτρια της Γ' γυμνασίου. Αποφάσισα να σας στείλω αυτό το e-mail διότι την μητέρα μου δεν την ακούει κανείς.

Μεγάλωσα χωρίς πατέρα διότι έτσι ήθελε ο Θεός, επίσης δεν γνώρισα ούτε τον αδελφό μου από θέλημα Θεού. Η μητέρα μου είναι καρκινοπαθής και αιμορροφιλική (νόσο Von. Willebrand). Το επίδομα της πρόνοιας δεν το έλαβε την περνούν λέει επιτροπή (ΚΕΠΑ). Της κόβουν την αναπηρική σύνταξη από το ΙΚΑ (235 ευρώ). Μου έκοψε τα αγγλικά και τα ισπανικά και φυσικά δεν έχουμε πλέον να πληρώσουμε τα καθημερινά μας έξοδα. Ψάχνει να βρει δουλειά μα φυσικά δεν βρίσκει και αυτές που βρίσκει δεν την παίρνουν για τους παραπάνω λόγους. Θα μπορούσε να δουλέψει και ας ρισκάρει την υγεία της.

Απευθύνομαι σε εσάς επειδή εσείς μιλάτε κάθε μέρα σε αυτούς τους πολιτικούς που εγώ δεν μπορώ. Θα ήθελα να τους πείτε:

Ευχαριστώ που είμαι 15 χρονών μαθήτρια του 19.5 και σκέφτομαι να παρατήσω το σχολείο και να ψάξω για μια δουλειά.
Ευχαριστώ διότι αναγκάζομαι να βλέπω την μητέρα μου να καταρρέει μέρα με τη μέρα.
Ευχαριστώ που δεν έχω τα απαραίτητα για να επιβιώσω.
Ευχαριστώ που δεν μπορώ πλέον να ονειρεύομαι το οτιδήποτε.
Ευχαριστώ που θέλω να πάρω τη μητέρα μου και να φύγουμε όχι σε άλλη χώρα αλλά σε άλλη ήπειρο.

Πέστε τους επίσης ένα μεγάλο "ΜΠΡΑΒΟ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΑΤΕ" να μας ισοπεδώσετε και να μας οδηγήσετε σιγά σιγά στην καταστροφή.

Με εκτίμηση.....»

http://www.e-magazino.gr